Großes Wörterbuch der deutschen Sprache

Troubadour

Trou|ba|dour
[du:r]
auch
[tr]
m.
oder
m.
provenzalischer Minnesänger;
vgl.
Trouvère
[
frz.
troubadour
steht hochsprachlich für
prov.
trobador;
der
prov.
trobador
und sein Gegenstück, der
nordfrz.
trouvère,
entsprechen beide dem
hochfrz.
trouveur
„Erfinder“, zu
frz.
trouver
„finden, erfinden“]